Preek 30-31 oktober 2010

Tags: 

Jezus en de Tollenaar

In het evangelie van vandaag is heel Jericho op de been, omdat Jezus in aantocht is. Iedereen wil hem zien. Ook Zacheus wil hem zien, maar die is niet van de grootsten, dus klimt hij in een vijgenboom. Jezus gebiedt hem direct naar beneden te komen, want vandaag moet Hij in zijn huis te gast zijn. De omstanders ergeren zich blauw. “Is dat nu die grote profeet? Hij geeft zich af met zondaars!” Nee, van zo’n profeet moeten ze niets hebben. Verontwaardigd wenden ze zich af van Hem, in tegenstelling tot Zacheus: die keert zich juist wél naar Jezus toe en zegt, dat hij de helft van zijn bezit aan de armen zal geven en iedereen, die hij heeft afgeperst viervoudig zal terugbetalen.

Voor wie kiezen wij in dit gebeuren. Voor Zacheus, voor de morrende toehoorders of voor Jezus? Ik weet het. Niemand van ons wil bij de groep horen die Jezus afwijst, want we zijn toch christenen, nietwaar? Dus staan we niet direct klaar met oordeel en veroordeling, want dankzij Jezus weten we wat vergeving is.

En toch…Neem nu eens dat Jezus in onze tijd leeft en Amsterdam bezoekt. Wij er natuurlijk met z’n allen daar naartoe, want wie wil Jezus nu missen. Het Damrak en Rokin zien zwart van het volk, velen zijn zelfs in de bomen langs de kant van de weg geklommen. Aan een van die bomen blijft Jezus staan en zegt: “Kom maar rap naar beneden Piet, want ik moet vandaag in uw huis te gast zijn”. Maar Piet is dat niet die vieze vent die zich bezig houdt met vrouwenhandel en drugs? Zusters en broeders, hoe gaan we reageren? Als Christenen? Of als de verontwaardigde omstanders in Jericho.

Zusters en broeders ik wil maar zeggen: We moeten oppassen dat die mooie Bijbelverhalen geen verhalen blijven, nee, we moeten ze op ons eigen leven leggen en op onze tijd, en ons telkens afvragen waar wij in het verhaal staan. Als christenen moeten we ons altijd in Jezus kunnen herkennen en dat zal niet altijd even gemakkelijk zijn, want in vergeving en menselijkheid gaat Hij veel maar dan ook veel verder dan wij spontaan zouden doen. Hij doet dat niet om zichzelf, maar omdat Hij een beeld wil zijn van zijn Vader in de hemel.

Zusters en broeders, dat is precies wat Jezus doet: mensen niet verwerpen, maar bevrijden van het kwade. Laten ook wij dat doen: niemand verwerpen, maar altijd nieuwe kansen geven, hoe moeilijk dat soms ook kan zijn. Maar weet je, als we eraan denken dat God ook ons maar al te dikwijls nieuwe kansen moet geven, wordt het net iets gemakkelijker. Amen