Eucharistieviering op 12 maart 2019 in "De Vinder"

Om kwart over zes klonk er een vertrouwd geluid: De klokken van de Antonius nodigden uit om naar de mis te komen.

Na veel overleg en veel werk achter de schermen begon om half zeven de heilige mis. Ondanks het slechte weer waren er, op een (doordeweekse) dinsdagavond ruim 60 parochianen naar de warme gebedsruimte in De Vinder gekomen om samen het brood te delen.
De dienst werd opgeluisterd door het pas opgerichte koor wat een extra dimensie toevoegde. De voorganger had een aansprekende dienst samengesteld met een tot denken uitnodigende overweging. Ik persoonlijk had een gevoel van saamhorigheid, meer dan nostalgie alleen.
Achteraf tijdens het gezellige samenzijn en koffie drinken (er waren genoeg kopjes) bleek dat de meeste aanwezigen het oude "Antoniusgevoel" hadden en blij waren met de fijne dienst en er een warm gevoel aan overhielden. Het was prettig en werd gewaardeerd dat de voorganger lang bleef koffie drinken en om gezellig na te keuvelen met de aanwezigen.

Tijden zijn veranderd, er is veel veranderd in onze wereld, onze Antoniusparochie in kerkelijk Oosterhout. Mensen met nieuwe gezichtspunten en uitgangspunten kijken (vaak) als een buitenstaander tegen onze kerkelijke samenleving aan. En dat is goed. Wat was zal niet terug komen, dat is soms goed, soms spijtig.

Ik hoop echter oprecht dat de wens van vele Antoniusparochianen om een weekend eucharistieviering in De Vinder te mogen vieren mogelijk gemaakt wordt. Niet omdat we dwars willen liggen maar gewoon omdat we samen, in een vertrouwde omgeving met ons bekende mensen, willen vieren dat we christenen zijn. En geloven in de ene ware God.
Ik vraag mij wel eens af wat God, als hij een dag op deze wereld zou hebben vertoefd, zou denken van wat zijn dienaren met zijn geloof en kerk hebben gedaan.

Ad Lips