Statie 6:
Veronica verfrist Jezus’ gelaat met een natte doek.
Nooit ben je helemaal machteloos. Aanwezigheid is belangrijk, een teder gebaar, al is het nog zo zinloos. Waken naast het bed en zwijgend verbonden zijn met elkaar, een hand, een doek over je gezicht, een kus. Het verlicht de last.
= = = = = = =
Door hun tranen heen zien mensen een ander staan en komen naderbij.
Door hun tranen heen zien mensen licht, gebroken, maar wel licht.
Niet klein te krijgen zijn mensen die zich vasthouden aan elkaar, aan liefde, aan de hoop, dat ooit…
