Eerste communie: dromen komen uit

Het was spannend: dit jaar immers hebben we de voorbereiding op de eerste communie heel anders aangepakt dan we tot nog toe gewend waren. Op 29 maart 2008 zijn we met alle kinderen en een van hun ouders samen geweest in het Mgr. Frenckencollege. De film rond het verhaal van Mozes was daar een van de hoogtepunten. Wat Mozes nou te maken had met eerste communie? Nou dat is de communicanten ondertussen wel duidelijk geworden.

Zo juist in het evangelie hebben we het wonderlijke verhaal gehoord van Maria Magdalena. Zij staat daar bij het lege graf van Jezus te wenen. Daar ziet ze ineens 2 engelen. Een van de engelen vraagt:”Waarom schreit ge?” Ze vertelt dat ze Jezus zoekt. Dan vraagt ’n man aan Maria Magdalena: ”Waarom schreit ge? Wie zoekt ge?” In de mening dat het de tuinman is, vraagt ze of ze het lichaam van Jezus soms ergens anders hebben neergelegd. Dan zegt Jezus:”Mariam”. Dan herkent Maria Magdalena Jezus en spreekt hem aan met Rabboeni. Ze is intens gelukkig en omhelst Jezus.

Witte Donderdag

Jezus beleeft met het oog op zijn dood zijn verbondenheid, zijn vriendschap met zijn leerlingen. Door het contact met zijn leerlingen. Het samen optrekken, het met elkaar meeleven. Zo was de groep vrienden en vriendinnen een hechte vriendenkring geworden. Hij hield van die mannen en vrouwen en zij van hem.

Wat gebeurt er met Pasen?

Luister wat Johannes schrijft
Vroeg in de morgen ging Maria van Magdale naar het graf van Jezus. Ze zag dat de steen weg was. Op een draf liep ze weg en waarschuwde Petrus en Johannes. Ongelovig kwamen ze kijken. Toen ze gezien hadden dat het graf leeg was gingen ze naar huis. Maria bleef in de tuin bij het lege graf en huilde, want ze hield van Jezus. Door haar tranen heen zag ze twee mannen in het wit, die haar vroegen: ”Waarom huil je zo?” Maria schrok, wreef haar tranen weg en zei dat ze niet wist waar ze haar dode vriend hadden neergelegd.

Uw wil geschiede op aarde…..

Als ik u zou vragen wanneer u voor het laatst echt dorst heb geleden, wat zou u dan antwoorden? Vorige week, misschien, na een maaltijd met iets te veel zout of kruiden erin. Of afgelopen zomer misschien na een fikse wandeling in de zon terwijl u vergeten was drinken mee te nemen. Maar u zult toe moeten geven dat die dorst altijd van korte duur was. Want altijd was er wel iets te drinken in de buurt, toch…. Nee, echt lijden door gebrek aan drinkbaar water dat kennen wij toch niet. Hooguit een droge mond voor een korte tijd. Twee weken geleden was ik in Ghana, west Afrika, waar ik voor mijn werk af en toe moet zijn.